Հայրենիք․․․Որքա՜ն սեր,որքա՜ն հպարտություն կա այս մի հատիկ բառի մեջ։
Հայաստան, հերոսների երկիր է, ապաստանն է բոլոր հայերի։Ինձ համար հայրենիքի սերն ու մայրական սերը նույն հասկացողությունն է։Ուր էլ լինեմ, որտեղ էլ ինձ լավ զգամ,միևնույնն է իմ հայրենիքը մոր նաման իր գիրկն է կանչում։
Անհնար է սիրտդ թողնես հարազատ հողում,իսկ դու լինես օտարության մեջ։
Իմ հայրենիքը իմ սիրտն է,չնայած վիրավոր՝այնուամենայնիվ իմն է,մերն է,բոլորնս է։
Հպարտ եմ, որ հայ եմ, որ ժառանգն եմ դարերով պայքարած ու ինձ հասած այս մի բուռ հողի։
<<Չկա ոչինչ հայրենիքից առավել սիրելի>>։